Tuncel Kurtiz - Sadakat

Sadakat… ne menem şeydir bu sadakat. Sadakat sır saklamak mıdır? Sessiz kalmak mıdır? Kıyametin kopacağını bile bile. Ölüm gibidir sadakat, pazarlığı olmaz. Bir kere çizgiyi geçtin mi, yoktur dönüşü. Ne umutlar fısıldarsa fısıldasın sana, hayat çeker gider, sadık kalmaz sonunda. Ama kötülük öyle mi? Hep yanıbaşındadır insanın. SÖZLER VERİLİR. SÖZLER UNUTULUR. GÜN GELİR İHANET EDEN SADAKAT İSTER. Sevdiğine sadık kalan adam kendinden vazgeçebilen adamdır. Sadakat sevdiğinin kalbini çıkarıp avucunda tutmaktır. Ama sadakat gerektiğinde o yüreği fırlatıp yere atmaktır. Sadakat erdem değildir aslında. Sevgiden kör olmaktır. Hep kaçtığın şeye eninde sonunda yakalanmaktır. Yemin etmeden bir daha düşün; çünkü SADAKATLE BAŞLAYAN HER ŞEY İHANETLE BİTER…